दीपविसर्जन - मराठी कविता (माधवानुज)

ज्येष्ठ आणि प्रसिद्ध मराठी कवी माधवानुज (डॉ. काशिनाथ हरी मोडक) यांची दीपविसर्जन ही लोकप्रिय मराठी कविता.

करी आरती घेउनी आर्यबाला

---

दीपविसर्जन - मराठी कविता (माधवानुज)

ज्येष्ठ आणि प्रसिद्ध मराठी कवी माधवानुज (डॉ. काशिनाथ हरी मोडक) यांची दीपविसर्जन ही लोकप्रिय मराठी कविता.

---

करी आरती घेउनी आर्यबाला
त्वरे पातल्या नर्मदेच्या तटाला
करूनी तयांनी सरित्पूजनाला
प्रवाही दिली सोडुनी दीपमाला

अहा काय शोभा वदू त्या क्षणाची
तृषा शांत झाली मदीयेक्षणांची
तदा अस्तगामी जरी अंशुमाली
मना वाटले यामिनी काय झाली

सरित्पात्र ते स्वच्छ तैसे विशाल
तदा भासले की दुजे अंतराल
तती त्यावरी शोभली दीपिकांची
उदेली जणो पंक्ति की तारकांची

जशी अंतरिक्षी फिरे चंद्रकोर
प्रवाही करी रम्य नौकाविहार
नभी स्वैर संचारती मेघखंड
जली खेळती वीचि तैशा उदंड

अशी दिव्य शोभा पहाता पहाता
मनी शांत झालो, लया जाय चिंता
झणी सूचली कल्पना एक चित्ता
असे सर्व सृष्टीस जी मूलभूता

दिले सोडूनी दीप जे बालिकांनी
दिला सारिखा वेग सर्वा तयांनी
तयांची स्थिती तत्क्षणी भिन्न झाली
वरी दृष्य कोणी, कुणी जाय खाली

कुणी गुंतुनी राहिले भोव‍र्‍यात
जलौघासवे जाय कोणी वहात
तयातील काही तटा अन्य गेले
पुढे जाउनी अल्प मागेचि आले

जसे दीप तैसे असंख्यात जीव
प्रभू निर्मितो, थोर ज्याचा प्रभाव
तया सोडुनी देत काल-प्रवाही
वहाती तदौघासवे सर्व देही

कुणी रंक होई, कुणी होय राजा
दुजा देखणा हो, तिजा हीनतेजा
कुणी मूर्ख होई, कुणी हो शहाणा
कुणी धैर्यशाली, तसा भ्याड जाणा

“तसे का करावे?” “असे मी करीन”
वृथा वल्गना मानवाच्या अजाण
स्थितीचा असे किंकर प्राणिमात्र
स्थिती त्या करी पात्र किंवा अपात्र

जरी राहिले नर्मदातीर दूर
जरी आज बाला न दृष्टीसमोर
स्मरोनी तरी दीपसर्गप्रसंग
झणी हर्षयोगें भरे अंतरंग

- माधवानुज (डॉ. काशिनाथ हरी मोडक)