दूर राहिला गाव - मराठी कविता

दूर राहिला गाव, मराठी कविता - [Dur Rahila Gaav, Marathi Kavita] एक अनामिक ओढ लागली दूरदूर जाताना, मिटुनी लोचने पाहताहे मनातल्या आठवांना.

एक अनामिक ओढ लागली दूरदूर जाताना
मिटुनी लोचने पाहताहे मनातल्या आठवांना
मी तुझ्यात गुंतलेला, ओठी तुझेच नाव
दूर राहिला गाव

सावळ्याची निळी निळाई पसरलेली अंबरी
वसुंधरेचे रुप देखणे हिरवा शालू भरजरी
बंध तोडूनी परत फिरूनी वाटते मज जावं
दूर राहिला गाव

धुसर धुक्याच्या श्रावणधारा कधी पहाटचा मोहकवारा
क्षितीजावरची रंगीत उधळण आठवते मज इंद्रधनुसम
चांदणे शिंपून निशेने खेळला होता डाव
दूर राहिला गाव

आता न कळे कधी व्हायची भेट नव्याने तुझी
शब्द देवूनी जातो आहे येईन मी परतुनी
दूर मनाच्या खोल दरीतून दाटुनी आले भाव
दूर राहिला गाव

उमेश कुंभार

सभासद, मराठीमाती डॉट कॉम

मराठी कविता आणि मराठी गझल या विभागात लेखन.

अधिक माहिती पहा । सर्व लेखन पहा