सहानभूती - (मराठी कविता) ज्येष्ठ प्रसिद्ध कवी कुसुमाग्रज यांची लोकप्रिय कविता सहानभूती.
उभे भवती प्रासाद गगनभेदी पथी लोकांची होय दाट गर्दी प्रभादिपांची फुले अंतराळी दौलतीची नित चालते दिवाळी कोपर्याशी गुणगुणत अन् अभंग उभा केव्हाचा एक तो अपंग भोवतीचा अंधार जो निमाला हृदयी त्याच्या जणु जात आश्रयाला जीभ झालेली ओरडूनी शोष चार दिवसांचा त्यात ही उपास नयन थिजले थरथरती हात पाय रुप दैन्याचे उभे मुर्त काय? कीव यावी पण तयाची कुणाला जात उपहासुनी पसरल्या कराला तोची येई कुणी परतूनी मजुर बघूनी दीना त्या उभारुनी उर म्हणे, राहीन दीन एक मी उपाशी परि लाभु दे दोन घास त्यासी खिसा ओतुनी त्या मुक्या ओंजळीत चालू लागे तो दिन बंधु वाट आणि धनिकांची वाहने पथात जात होती ती आपुल्या मदात