Loading ...
/* Dont copy */

दिव्यांच्या अंवसेची कहाणी

दिव्यांच्या अंवसेची कहाणी, श्रावणातल्या कहाण्या - [Divyanchya Anvasechi Kahani, Shravanatalya Kahanya] श्रावणात वाचल्या जाणाऱ्या श्रावणातल्या कहाण्यांपैकी एक कहाणी - दिव्यांच्या अंवसेची कहाणी.

दिव्यांच्या अंवसेची कहाणी - श्रावणातल्या कहाण्या | Divyanchya Anvasechi Kahani - Shravanatalya Kahanya

श्रावणात वाचल्या जाणाऱ्या श्रावणातल्या कहाण्यांपैकी एक - दिव्यांच्या अंवसेची कहाणी

ऐका दीपकांनो, तुमची कहाणी. आटपाट नगर होतं. तिथं एक राजा होता. त्याला एक सून होती. तिनं एके दिवशी घरातला पदार्थ स्वतः खाल्ला आणि उंदरावरती आळ घातला. आपlल्यावरचा प्रवाद टाळला. इकडे उंदरांनी विचार केला की, आपल्यावर उगाच आळ आला आहे. तेव्हा आपण हिचा सूड घ्यावा म्हणून सर्वांनी विचार केला. रात्री तिची चोळी पाहुण्याच्या अंथरुणात नेऊन टाकली. दुसरे दिवशी तिची फजिती झाली. सासूदिरांनी निंदा केली. घरातून तिला घालवून दिलं. तिचा रोजचा नेम असे. रोज दिवे घासावे. तेल-वात करावी, स्वतः लावावे. खडीसारखेनं त्यांच्या ज्योती साराव्या. दिव्यांच्या अंवसेच्या दिवशी त्यांना चांगला नैवेद्य दाखवावा. त्याप्रमाणं ती घरातून निघाल्यावर बंद पडलं. पुढं दिव्यांच्या अंवसेच्या दिवशी राजा शिकारीहून येत होता. एका झाडाखाली मुक्कामाला उतरला. तिथे त्याच्या दृष्टीला एक चमत्कार पडला. आपले सर्व गावातले दिवे अदृश्य रूप धारण करून झाडावर येऊन बसले आहेत. एकमेकांशी गोष्टी करीत आहेत. कोणाच्या घरी जेवायला काय केलं होतं, कशी कशी पूजा मिळाली, वगैरे चौकशी चालली आहे.

सर्वांनी आपआपल्या घरी घडलेली हकीकत सांगितली. त्यांच्यामागून राजाच्या घरचा दिवा सांगू लागला. "बाबांनो, काय सांगू? यंदा माझ्या सारखा हतभागी कोणी नाही. दरवर्षी सर्व दिव्यांत मुख्य असायचा. माझा थाटमाट जास्ती व्हायचा. त्याला यंदा अशा विपत्तीत दिवस काढावे लागत आहेत.’ इतकं म्हटल्यावर त्याला सर्व दीपकांनी विचारलं, "असं होण्याचं कारण काय?" मग तो सांगू लागला. " बाबांनो, काय सांगू? मी ह्या गावच्या राजाच्या घरचा दिवा. त्याची सून होती. तिनं एके दिवशी घरातला पदार्थ स्वतः खाल्ला आणि उंदरांवरती आळ घातला. आपल्यावरचा प्रवाद टाळला. इकडे उंदरांनीं विचार केला, हा आपल्यावर उगाच आळ घातला आहे, तेव्हा आपण तिचा सूड घ्यावा. म्हणून सर्वांनी विचार केला. रात्री तिची चोळी पाहुण्याच्या अंथरुणात नेऊन टाकली. दुसऱ्या दिवशी तिची फजिती झाली. सासूदिरांनीं निंदा केली. घरातून तिला घालवून दिलं. म्हणून मला हे दिवस आले. ती दर वर्षी माझी मनोभावे पूजा करीत असे. जिथं असेल तिथं खुशाल असो." असं म्हणून तिला आशीर्वाद दिला.

हा सर्व घडलेला प्रकार राजानं श्रवण केला. आपल्या सुनेचा अपराध नाही, अशी त्याची खात्री झाली. घरी आला. कोणी प्रत्यक्ष पाहिलं आहे काय, म्हणून चौकशी केली. तिला मेणा पाठवून आणलं. झाल्या गोष्टीची क्षमा मागितली. साऱ्या घरात मुखत्यारी दिली. सुखानं रामराज्य करू लागली.

तर असा तिला दीपक पावला आणि तिच्यावरचा आळ टळला, तसा तुमचा आमचा टळो. ही साठा उतराची कहाणी, पाचा उत्तरी सुफळ संपूर्ण.

तात्पर्य: आपण कोणाचे चांगले केले तर ते फुकट न जाता त्याचे फळ मिळते.

अभिप्राय

सर्व पोस्ट लोड केल्या आहेत कोणत्याही पोस्ट आढळल्या नाहीत सर्व पहा अधिक वाचा उत्तर द्या उत्तर रद्द करा हटवा द्वारे स्वगृह पाने पाने सर्व पहा तुमच्यासाठी सुचवलेले विभाग संग्रह शोधा सर्व पोस्ट आपल्या विनंतीसह कोणतीही पोस्ट जुळणी आढळली नाही स्वगृहाकडे रविवार सोमवार मंगळवार बुधवार गुरुवार शुक्रवार शनिवार रवी सोम मंगळ बुध गुरु शुक्र शनी जानेवारी फेब्रुवारी मार्च एप्रिल मे जून जुलै ऑगस्ट सप्टेंबर ऑक्टोबर नोव्हेंबर डिसेंबर जाने फेब्रु मार्च एप्रि मे जून जुलै ऑग सप्टें ऑक्टो नोव्हें डिसें आत्ताच १ मिनिटापूर्वी $$1$$ मिनिटांपूर्वी १ तासापूर्वी $$1$$ तासांपूर्वी काल $$1$$ दिवसांपूर्वी $$1$$ आठवड्यांपूर्वी ५ आठवड्यांपेक्षा अधिक पूर्वी अनुयायी अनुसरण करा हे दर्जेदार साहित्य अवरोधीत केले आहे १: सामायिक करा २: सामायिक केलेल्या दुव्यावर क्लिक करून वाचा सर्व कोड कॉपी करा सर्व कोड कॉपी करा सर्व कोड आपल्या क्लिपबोर्डवर कॉपी केला आहे Can not copy the codes / texts, please press [CTRL]+[C] (or CMD+C with Mac) to copy विषय सूची