मी अव्यक्त अबोल प्राजक्त
तु धसमुसळा पाऊस
मी तुझीच सात्विक भक्त
तु दिवा असे लखलखता
मी पानांची सळसळ
तु चंद्र पौर्णिमेचा हसता
मी कळी होते सोज्वळ
तु झंकारत येतो वीणा
मी रुणझुण पैंजण होते
द्वैत मनाचे सरता
अद्वैत नाते उरते
हे असेच निर्मळ नाते
मी अमर वेल तुज बिलगते
हळुवार तु गजरा माळता
अलवार अंकुरीत होते