तू कधी ना कळी मागितली, ना मी तुझी हौस पुरविली
तू कधी ना कळी मागितली
ना मी तुझी हौस पुरविली
उगा करी शिरजोरी अशी
फुकाचे ते मौन कर्ज जशी
छळते तुलाही कातरवेळी
जालीम ती चुरचूरी इंगळी
हसून तूही साथ सोडली
ना मी तुझी इच्छा जाणली
कशी ताठरपणाची गुर्मी
घाव बसलाय माझ्या वर्मी
बांडगुळागत रेंगते तुझ्यावरी
लाळघोटी जिव्हा साखरेपरी
फिरुन तुजपाशी गोंडा घोळी
ना मी तिला कधी रोखली
कधी पेरली साखर थोडी
लावली होती शब्दांची गोडी
मंद प्रकाशात जाणवली
बोचरी नजर अशी टोचली
अजाण पाल चुकचुकली
गोळा करून लुळीपांगळी
तुझी अवहेलना ऐकली
- प्रविण पावडे