Loading ...
/* Dont copy */

माझ्या आत फडफडणारा अखेरचा झेंडा (आतले-बाहेरचे)

माझ्या आत फडफडणारा अखेरचा झेंडा (आतले-बाहेरचे) - ग्रामीण भागातील पुढारी म्हणुन जगलेला एक दिवस. आजच्या आतले-बाहेरचे च्या निमित्ताने.

माझ्या आत फडफडणारा अखेरचा झेंडा (आतले-बाहेरचे) | Majhya Aat Phadphadnara Akheracha Zenda (Aatle-Baherache)

आपल्या सर्वांच्या डोळ्यांत हरवलेल्या स्वातंत्र्य संग्रामाचे क्षण...

माझ्या आत फडफडणारा अखेरचा झेंडा

हर्षद खंदारे (मराठीमाती डॉट कॉमचे निर्माते-मुख्य संपादक)

आजचा दिवस जरा खास होता, एक तास लवकर सुरू झाल्याने. झोप पुर्ण न झाल्याची ब्रेकींग न्यूज दिवसभर कवटीच्या आत-बाहेर रेंगाळणार होती.

दोन दिवसांपुर्वीच नेहरू आणि पायजमा करकरीत इस्त्री करून घेतला असल्याने तो प्रश्न सुटला होता. राजाभाऊंनी कालच दोन डझन प्लॅस्टिकचे झेंडे आणुन ठेवले होते. (हल्ली कागदी झेंड्यांची फॅशन नसल्याने आणि कापडी झेंडे परवडत नसल्याने...)

‘राजाभाऊऽऽऽ’ मी ओरडलो.

‘काय मालक?’ राजाभाऊंच उत्तर.

‘अरे त्या कोल्हापुरीला पॉलीश करायचय, पॉलीश शिवाय बरं दिसेल काय ?’

‘मालक मी रात्रीच करून ठेवलीय की’ राजाभाऊंनी आत्मविश्वासानं दिलेल उत्तर मला आवडलं.

फटाफट आंघोळ झाली, नंतर कपडे वगैरे...

चकाकणारी कोल्हापुरी चप्पल घालुन मी आरश्यात स्वत:ला नमस्कार करून घेतला आणि... राजाभाऊंनी केलेल्या खास आमलेटाचा बेत संपवुन घराबाहेर पडलो.

कार्यकर्त्यांची गर्दी होती थोडीफार, सगळे बिचारे थंडीने पार गारठलेले. त्यातल्या एका अनुभवी कार्यकर्त्याने माझ्या डोक्यात टोपी नसल्याचे खुणवले. मला तो इशारा कळण्याच्या आतच आप्पांनी माझ्या हातात एक करकरीत आणि कडक गांधी टोपी दिली, मी आता ती टोपी घालुन ‘स्कॉर्पीओ ९९९९’ मध्ये बसलो होतो. काय तो रूबाब!

रंग्याने गाडीला स्टार्टर मारलेला होता. आमची पहिली भेट तालुक्याच्या शाळेला होती, दुसरी शासकीय रुग्णालय, वाचनालय, वसतीगृह; वसतीगृहानंतर व्यापारी बॅंकेत, मात्र जवळचे सर्व झेंडे संपले असल्याने सिग्नलवर काही झेंडे विकत घेणे भाग होते (झेंडे विकत घेणे, हा प्रकार माझ्यासाठी तसा नवा होता). सिग्नलवर एक शेंबडं पोरगं हातात झेंडे आणि कडेवर एक काळवंडलेलं तान्हं नागडं बाळ घेऊन आमच्या जवळ आलं ‘पाच का दो साहब’ मी म्हटलो, ‘१० चे ६ देतो का?’ होऽऽ - नाऽऽ करता करता १० चे ५ झेंडे घेऊन व्यवहार फायनल झाला.

व्यापारी बॅंकेत मामाजी सत्कारासाठी पुढे आले नंतर भाषण वगैरे; सर्व कसं नियोजीत. भाषणात सर्व थोरांचा ऊल्लेख करून झाल्यानंतर भाषणाची सांगता केली. त्यानंतर चहा - पाणी... परतीचा प्रवास.

रात्री डाक बंगल्यावर आमदार साहेबानसोबत तालुक्याच्या प्रश्नावर तोडगा काढण्यासाठी विशेष बैठक ठेवलेली होती, त्याच बरोबर तालुक्यातील कलावंतांचा एक छोटेखानी कार्यक्रमही ठेवला होता (अमेरिका, जर्मनी, रोम इ. देश फिरूनही माझे पाय घट्ट मातीशी होते. माझ्या संस्कृतीचा, कलेचा मला अभिमान होताच) तालुक्यातील दु:खीतांचे प्रश्न बघुन मन खिन्न होत असतेच त्यामुळे कार्यकर्त्यांनी औषधाची सोय आधीच केली होती. आता थकवा घालवण्यासाठी आमचा अभिषेक सुरू झाला होता. गावठी कोंबडी, तिचीच अंडी, माहोल छान रंगला होता.

सकाळी करकरीत इस्त्री करून घातलेला नेहरू शर्ट आणि पायजमा धावपळीत पार चुरगळला होता, मळला होता.

डोक्यावरची पांढरी गांधी टोपी माझ्याच खुर्चीखाली धुळ खात पडली होती आणि उरलेला एक ‘झेंडा’ हाडकांच्या ढीगार्‍याखाली तुमच्या आणि माझ्या डोळ्यांत हरवलेल्या स्वातंत्र्य संग्रामाचे क्षण कुठे दिसतात का? हे शोधत अखेरचा श्वास घेत होता.

अभिप्राय

सर्व पोस्ट लोड केल्या आहेत कोणत्याही पोस्ट आढळल्या नाहीत सर्व पहा अधिक वाचा उत्तर द्या उत्तर रद्द करा हटवा द्वारे स्वगृह पाने पाने सर्व पहा तुमच्यासाठी सुचवलेले विभाग संग्रह शोधा सर्व पोस्ट आपल्या विनंतीसह कोणतीही पोस्ट जुळणी आढळली नाही स्वगृहाकडे रविवार सोमवार मंगळवार बुधवार गुरुवार शुक्रवार शनिवार रवी सोम मंगळ बुध गुरु शुक्र शनी जानेवारी फेब्रुवारी मार्च एप्रिल मे जून जुलै ऑगस्ट सप्टेंबर ऑक्टोबर नोव्हेंबर डिसेंबर जाने फेब्रु मार्च एप्रि मे जून जुलै ऑग सप्टें ऑक्टो नोव्हें डिसें आत्ताच १ मिनिटापूर्वी $$1$$ मिनिटांपूर्वी १ तासापूर्वी $$1$$ तासांपूर्वी काल $$1$$ दिवसांपूर्वी $$1$$ आठवड्यांपूर्वी ५ आठवड्यांपेक्षा अधिक पूर्वी अनुयायी अनुसरण करा हे दर्जेदार साहित्य अवरोधीत केले आहे १: सामायिक करा २: सामायिक केलेल्या दुव्यावर क्लिक करून वाचा सर्व कोड कॉपी करा सर्व कोड कॉपी करा सर्व कोड आपल्या क्लिपबोर्डवर कॉपी केला आहे Can not copy the codes / texts, please press [CTRL]+[C] (or CMD+C with Mac) to copy विषय सूची